Oet mien schoultied

Ik was vaaier en mos noar kleuderschoul, noar juffraauw Bokje. Omreden ik mainde dat zai juffraauw Bokje Bokje Bèh haitte, mouk zai vot aal roezie mit mie. Zo wer mie ien ain klap dulek dat dizze schoul niks veur mie was en k loof da'k ter twij doag op zeten heb. Mien pa het ter nooit wat van zegd, want dij was aal oet tied kommen en mien moe haar der schienboar vree mit.

Legere schoul bin k nait zo makkelk òfkommen. Eerste en twijde klas heugt mie niks meer van, mor tied doarnoa aal. Dou kregen wie veur t eerst n meester. Meester Kraaiemoa. Mor wie zeden Kraaiepoot. Hai haar daarde en vaaierde, mor t was n eerste klas sadist. Zat ain bie ons ien klas, Piet Kip, dij e elke dag zo aaldervrezelkst aan oren trok dat Piet, dou e noar viefde ging, oren hoaks aan kop stoan haar. As ze hom achter diek ien n tob zet haren, haar e mit n luk poestje wiend haile wereld ien t ronde kommen kind. As ain wat doan haar - of nait doan haar - wer e veur t bord zet en mos haile klas noar hom wiezen en n vaals laidje over n hail stom bokje zingen. Op dij menaaier hemmen wie hail wat opstoken van Kraaiepoot.

Schier vertellen, dat kon e as gain aander. Din ging e altied bovenop veurste baank zitten, knijen optrokken en vouten op t zitgedailte. Omdat e schounen doar nait zo mor op zetten kon, mos Piet Kip ter eerst n douk opleggen. As Kraaiepoot zat, pakte hai zien vaaierkande stok aan baaide enden vaast en klemde dij tegen knijen aan. Piet Kip zat persies onder t berek van stok en wol dat nog wel ais bezuren.

Op n mirreg kwam Kraaiepoot over n pa te proaten. n Pa dij altied doen was en houveul   trammelant dat gaf. Ien ainen keek e noar mie en zee: 'Dan kun je maar beter geen vader hebben.' Dou oetbleek dat ik doar nait over kon, kwammen n poar wichter om mie tou stoan.

Viefde en zesde klas ston bovenmeester. Laang en keersrecht. En net as Kraaiepoot von bovenmeester ook dat ik veuls te min dee. Elke dag zat e mie achter de vodden. Mor wat veur belang haar ik terbie om nog meer te doun? Wat ik mouk was fout ja. As jonges gimmestiek haren, kregen wichter handwaarken. Ain moal ien week was t zo wied en mozzen wie ien t gelid noar t sportveld lopen, woar gimmestiekzoal was. Bie t station mozzen wie over t spoor, woar n overgang was mit klaphekjes aan weerskanten. Bovenmeester kwam t spoor nait over, mor bleef bie t eerste hekje stoan en hil ons doar vandoan ien t oog tot gimmestiekzoal aantou, n poar honderd meter verderop. Wanneer wie drij ketaaier loader weer te zoal oetkwammen, zagen wie hom op aigenste stee aal weer op oetkiek stoan. Mor op n mirreg was e te loat. Of wie waren te vroug, doar wil k òf weden. Ien elks gevaal laipen wie op weeromraais haile oet zien verband kaant op van t spoor. Dou wie der waren zowat kreeg Piet Oap n gouderntrain ien t vizier, dij van Oethoezen vandoan kwam, n lokemetief mit n rieg wegons woar gain end aan kwam. 'Oorlog!' belkte Piet, 'Stainen pakken en bezied kroepen!' Ien ain klap haar hai t zoodje ongeregeld veraanderd ien n militaire ainhaid, dij op schaarp ston. Plat op t lief op grond, ien slootswaal, achter stroekerij, stainen ien handen en t haart ien haals, dunderde train ons mit aal meer lewaai ien muit. Dou lokemetief veurbie was, brulde Piet Oap: 'Vuur!' Vol overgoave werden ale wegons bekoegeld. Ie konden zain dat wie net drij ketaaier trenen achter rug haren. t Hoagelde stainen tegen t iesder. Mor ze kwammen lieke haard weerom. Oethoesters schoten terug! Mor dat laiten wie nait op ons zitten. Mit ales wat wie ien en bie ons haren, boden wie verweer en t geluk was mit ons: dou wie deur menietsie hin waren, denderde leste tenk net veur ons laangs. Ien nog gain vief menuten was haile tachtegjoarege oorlog aan ons veurbie trokken.
Slag was over en Oethoesters waren dik versloagen, dat was dulek. Dou kruutdampen optrokken waren ston bovenmeester annerkaant spoor. Nait roakt en ook niks vernomen. Nog n geluk. 

t Laip tegen t èn van zesde klas dou moeke mie op oavend bie heur raip om over volgende schoul te proaten. Ze wollen mie noar LTS hemmen, zee zai. Noar LTS? Nooit nait. Elk en ain oet mien klas ging noar ULO en aal mien bruiers en zusters haren doar ook op zeten ja. Noar LTS! Ien Oethoezen! Wat n verstand. Troanen sprongen mie ien ogen, mor moeke vertelde gewoon deur. Bovenmeester en CITO haren opbedocht ik mos bie n kraant of zo mor ledderzedder worden. Ledderzedder. Zes joar laank haren ze mie mit van ales en nog wat draaigd en nou kwammen ze hier mit aan zetten. Woarom haren ze dat nait eerder zegd? Gelukkeg snapte moeke ook wel dat t zo nait kon en zai zol volgende dag noar bovenmeester goan. Noa veul vieven en zezzen wer besloten dat ik din ook mor noar ULO mos.

t Verhoal wil dat bovenmeester aigenste dag nog direkteur van ULO opbeld het. "Ik heb slecht nieuws en ik heb goed nieuws voor U," zol bovenmeester zegd hemmen. "Het slechte nieuws is dat er weer een Visser aankomt, maar het goede dat het de laatste is."

Tjipko Jan Visser
Leerms, april 2000 

Vandoag, moandag 8 juni, bin k bovenstoand verhoal aan t verbedern en nou schut mie dat feest weer ien t zin. Dou k op 'Nijenborg' zat en veur schoulmeester leerde, hemmen wie onszulf as klas ais n moal op n groot feest traktaaierd. Ien de buurt van Roden haren wie n kampeerboerderijke huurd, woar haile klas van vrijdagoavend tot zundagoavend terecht kon. Leerkrachten mit aanhang waren veur t grode feest op zodderdagoavend nuigd en dij oavend heb ik n haile tied mit vraauw van wiskundeleroar daanst. Ik vuilde mie blied en vrij en t scheen mie tou dat zai dat ook was. Dou leerkrachten weer op hoes aan gingen, en zai dus ook weer vot mos, zee ze tegen mie, da'k vrouger bie heur ien klas zeten haar. Dat zai dou juffraauw was. Op kleuderschoul.

Volgende mörn bie t broodeten heb ik klas bieproat: over veurege oavend en hou t mie vrouger op kleuterschoul vergoan was. Mor, wol elkenain van mie waiten, was zai din juffraauw Bokje, woarstoe mit daanst hezze? Doar haar ik gain antwoord op: ik haar der nait aan docht om dat te vroagen.
n Poar doagen loader binve weer op schoul en aan t end van dij mörn stait wiskunde op t reuster. As leroar binnenkomt, loop ik noar veuren en hai snapt votdoalek woarom. Klas is doodstil, mor van t antwoord kriegen zai niks mit. Tussen ale joartallen en aandere gegevens deur, heur ik de noam Bokje veurbie kommen. Ik draai mie om noar klas, nik eefkes mit kop en zeg zachtjes: "Joa'.

Rest van les heb k niks van mitkregen, ik kon mien gedachten der nait bieholden.