n Dure noam

Dou Maaike koamer ienbuulde, zag k hom vot aal bie heur op aarm. n Machteg mooie beer. "Die heb ik gewonnen." raip Maaike, "Die heb ik gewonnen."

Aanderhaalf uur eerder waren Liesbeth en Maaike om bosschop noar Daam goan. Mit n deus lege vlezzen, bosschopbraifkes en mien leste buussinten: n braifke van 10 gulden en ain van 25. As ze t redden konden, gingen ze weeromraais nog even noar t postketoor en din kon ik noatied mien geld weerom kriegen, haar Liesbeth mie verzekerd. Dou Liesbeth ook koamer ienlaip, ston Maaike nog veur mie mit heur nije aanwinst. "Hail schier." zee ik. Ik kon aan Liesbeth zain dat dij der ook zo over docht. Dizze raais gain goudkoop rekloamebaist, mor n meroakel laive beer. "O joa," zee ik tegen Liesbeth, "Kreeg ik nog geld van die?" "Bin k aal weer thoes?" bromde Liesbeth weerom. "Joa, docht ik wel." zee ik. Terwiel dat Liesbeth noar keuken laip, zee ze: "Krigs t zo."
"Hou hait dien beer aigelks, Maaike?" vroug ik. Ze docht even stief noa en zee: "Bolke, Bolke de beer." "Hm." zee ik en floot as vanzulf t wieske van dij tilleviziebeer der achteraan. En wat ik vervolgens ook zee of floot der veraanderde niks meer. t Was Bolke en dat bleef t. Dou ik eefkes loader beer stiekom ien handen kreeg, zee ik: "Maaike, wais wat ik n mooie noam vien? Bromke." k Haar t nog nait zegd of k was t baist ook aal weer kwiet. Dou Liesbeth mit jes ien haand noar gaang laip, vroug ik: "Hou zat dat nog mor, kreeg ik nog geld van die?" Opslag heurde ik: "Ligt op bozzem." "Niks van vernomen." zee ik, "Eerliekswoar nait." Ik kwam eefkes ien t èn te stoul oet en mit dat ik t pakken zol, zwaaide Maaike aal mit baaide braifkes deur lucht. "Voor mij, voor mij." zong Maaike, "Voor mij." "Bistoe haildaal." raip ik oet, "Dat binnen mien leste sinten." Noadat ze n poar moal om toavel daanst haar, kwam ze veur mie stoan. "Dan elk één. Eerlijk is eerlijk." zee Maaike en stopte mie t braifke van 10 gulden tou. "Dou bis mie ook n mooie köstganger." begon ik, mor Maaike daansde aal weer om toavel tou, t braifke van 25 fladderde as n vlaigtuugje mit. "Goud." zee ik. "Goud, mor din gait dij 25 gulden ien dien spoarpot en din hait dien beer ien t vervolg Bromke. En wais wat nog mooier is?" ging ik deur, "Bromke van Leerms." Maaike ston ien ain klap stil en twievelde van top tot tonen, tot ter ienainen dollartaikentjes ien heur ogen kwammen. "Goed." zee Maaike en mits kwam Liesbeth koamer weer ien. "Mam." zee Maaike, "Mijn beer heet in het vervolg... Hoe zei je ook al weer, pap?" "Bromke," zee ik, "Bromke van Leerms." "Zo, zo", zee Liesbeth, "Dat is n dure noam!' Dat was mien zeggen ook.

Leerms, 1992