De wilde kardinaalsmuts

De wilde kardinaalsmuts 

We gingen destijds naar het dorp verhuizen,
we waren uitgekeken op de drukke stad.
In het grasland kwamen bloemen, bomen, struiken,
een wilde kardinaalsmuts langs het pad.

Er zijn nu meer dan veertig jaar verstreken,
en elk seizoen een levendige tuin gehad:
vogels, vlinders, egels, kikkers in het slootje,
de wilde kardinaalsmuts langs het pad.

Het is een mooie zondag in oktober,
veel mensen willen eropuit en zijn op pad.
In de kamer zie ik dat men even kijkt naar
de wilde kardinaalsmuts langs het pad.

Er zijn passanten die zelfs even stilstaan,
die hoor je als het ware zeggen: zie je dat?
Wijzend staan ze naar de rode struik te kijken,
de wilde kardinaalsmuts langs het pad.

Het is bijzonder dit te zien gebeuren,
ik ben getroffen, maar weet niet precies door wat.
Komt het door de mensen of alleen vanwege 
de wilde kardinaalsmuts langs het pad?

Bewonder rustig deze mooie vruchtjes,
maar let goed op, zodat er niets van wordt gejat,
want hij is voor mensen giftig deze bes van
de wilde kardinaalsmuts langs het pad.

Leermens, herfst 2021

 

Reactie plaatsen

Reacties

Gerard Vonk
een jaar geleden

Wat een mooi gedicht! En, ook toevallig, heb ik op mijn site een tijdje terug een bericht geplaatst over de Kardinaalsmuts, en met name over een bezoeker van die muts. >> https://vonkvlam.nl/wat-mot-dat/

Tjipko Visser
een jaar geleden

Hoi Gerard. Bedankt voor je reactie. Inderdaad spinselmot. Ik moet bekennen, dat ik het er altijd direct uitknip. Dat hoeft niet, begrijp ik nou, maar ik vind het geen aangenaam gezicht…