Hond

'Joen hond is dood,' zee gekke Ketrien, 'doe woons toch ien Torenbuurt?' Hai schrok en mompelde van joa. 'Hai is onder auto kommen.'

Vanmörn was hai noar Hefswaal fietst, annerkaant dörp. Nou e dattien was, mog e veur t eerst vekaanziewaark doun. Moeke haar wat rondkeken en kweker Boer kon hom wel bruken. Droeven krenten. Ien n grode kas dij noast t hoes ston, haar Boer hom oetlegd hou je leutje droefkes oet elke trös knippen mozzen. Rusteg waarken en veuraal nait mit handen aan grode droeven kommen, haar e hom op t haart drukt.
Om mirregtied fietste hai noar hoes tou. Dou e haalfweg bie gekke Ketrien laangs ree, ston zai veur t hoes en raip hom: 'Hé doe, kom ais hier!' Hai ree nog n klain stukje deur, mor stak dou weg over. Hai was èns nog nait van fiets òf dou ze aal over hond begon. Ons hond dood? Zunder oet te kieken stak e weg weer over en fietste wieder, eerst haard din weer langsoam. Onder auto kommen? Hou wis zai dat, zol t echt zo weden? Hai kende gekke Ketrien allain van gezicht en heur noam vanzulf. Zai haar n winkel, mor zai  kochten nooit bie heur. Onder auto kommen, haar ze zegd. Ien gedachten zag e achterdeur op n glief stoan en hond dij der weer ais tussenoet naaide. Lestdoags haar hai haile buurt nog op stelten zet, dou e n kobbeltje schoapen over stroat joagd haar.
Thoes kwakte hai fiets tegen muur aan. Ien keuken ston zien moeke bie t aanrecht. 'Wat is der mit Reekel?' vroug e haard. Moeke draaide heur om en keek hom mit rooie ogen aan. 'Ik mout die wat vertellen...' begon ze. Hai runde noar boven tou, hai wol nait dat moeke hom janken zag.

Leerms, zummer 2023